خواب شیرین ..............

خواب شیرین

دیشب از پنجره ی چشمانم بی صدا خواب تورا میدیدم

در تب عشق تو هر دم بودم می ز رنگ رخ تو میچیدم

عطر شادابی گل ها دیشب در تن آینه ها میپیچید

در تن آینه ((ما)) زیبا بود او هم از شادی ما میخندید

دیدم از پنجره ی چشمانم تو خودت آبی دریا بودی

تو ز امروز خبر می دادی همه ی شادی فردا بودی

مست بودم ز نوازش هایت تن تو آتش بر خرمن بود

تا افق گرمی این آتش رفت عشق تو چون شرری در من بود

دیشب از پنجره ی چشمانم بی صدا خواب تو را میدیدم

با تو بودم چه شبی بهتر ازین ؟ از ته دل به جهان خندیدم

دیدم از پنجره ی چشمانم چشم تو برق نهانی دارد

خود در آیینه که دیدم گفتم تن ما روح جوانی دارذ

لحظه ای بر دل من نجوا زد این همه شادی تو چون خوابست

او همانست که از نزد تو رفت که چنان بهر دلت بی تابست !!

ناگه از خواب پریدم دیدم رنگ آیینه پر از تنهاییست

شادی ما همه گشته چون غم و در آیینه خبر از ((ما )) نیست

نوروز............................

 

Happy Norouz

نوروزتان خوش

Please Click on the Picture to hear the song

برای شنیدن آهنگ  روی عکس را کلیک

 

تاریخچه نوروز

طبق عقاید زرتشت، ماه فروردین ( اولین ماه تقویم شمسی ایرانیان) به فراوشی (سرزندگی) اشاره دارد که دنیای مادی را در آخرین روزهای سال دچار تحول می کند. بنابراین، زرتشتیان، ده روز را برای اینکه روح نیاکان خود را شاد کنند، گرامی می دارند ممکن است این سنت که، بعضی‏ها قبل از نوروز به گورستانها می‏روند، ریشه در این باور داشته باشد. قصه‏های دیگری در مورد مبدا نوروز نقل شده است. یک روایت این است که کیاخسرو، پسر پرویز بردینا، به تخت سلطنت نشست و ایرانشهر را به اوج شکوفایی خود رساند

روایت دیگر آنکه در این روز خاص (اول فروردین) ، جمشید، پادشاه پیشدادی، بر روی تخت طلایی نشسته بود در حالی‏که مردم او را روی شانه‏های خود حمل می‏کردند. آنها پرتوهای خورشید را بر روی پادشاه دیدند و آن روز را جشن گرفتند.

روایتی دیگر به سلیمان بر‏می‏گردد که حلقه خود را گم کرد و در نتیجه حکومت خود را از دست داد. بعد از اینکه چهل روز به دنبال آن گشت، حلقه خود را یافت و دوباره به حکومت رسید. از این رو، مردم در آن روز فریاد برآوردند که، نوروز (روز نو) آمده است

در زمانهای قدیم، جشن نوروز در اولین روز فروردین (۲۱ ژانویه) شروع می‏شد، ولی مشخص نیست که چند روز طول می‏کشیده ‏است. در بعضی از دربارهای سلطنتی جشن‏ها یک ماه ادامه داشت. مطابق برخی از اسناد، جشن عمومی نوروز تا پنجمین روز فروردین برپا می‏شد، و جشن خاص نوروز تا آخر ماه ادامه داشت. شاید بتوان گفت، در طی پنج روز اول فروردین جشن نوروز جنبه ملی و عمومی بود، در حالیکه طی باقیمانده ماه، هنگامی‏که پادشاهان مردم عادی را به دربار سلطنتی می‏پذیرفتند جنبه خصوصی و سلطنتی داشت