دیگه اشکم
دیگه اشکم
کاشکی تاریکی می رفت فردا می شد
صبح می شد چشمون تو پیدا می شد
لب های ناز تو با قصهء عشق
مثل گا بهاری وا می شد
تا دلم شکوه رو آغاز می کنه
دیگه اشکم واسم ناز می کنه
یادته قول دادی پیشم می مونی
قصه ی عشق زیر گوشم می خونی
نمی دونست دل واموندهء من
که تو رسم بی وفایی می دونی
تا دلم شکوه رو اغاز می کنه
دیگه اشکم واسه من ناز می کنه
هنوز از عشق تو لبریزه تنم
عاشق چشمان ناز تو منم
نمی دونم چرا من مثل تو
نمی تونم زیر قولم بزنم
تا دلم شکوه رو آغاز می کنه
دیگه اشکم واسه من ناز می کنه
می خواهم عاشق نشوم اما نمی شود
می خواهم عاشق نشوم اما نمی شود
چونکه در شبها، در آسمان که نگاه می کنم ستاره ها به من چشمک
میزنند و مرا عاشق خودشان می کنند.
چونکه در روزها که به آسمان نگاه می اندازم خورشید می خندد و خنده اش مرا عاشق خویش
میکند
به گلها که نگاه می کنم ، غنچه گل که باز و بسته میشود احساس می کنم که گل یک بوسه از
من می خواهد، و با آن حرکتش مرا عاشق خودش می کند
به باران که نگاه می کنم ، باران بر روی گونه هایم می نشیند و مرا عاشق آن طراوت خودش
می کند
به مهتاب که نگاه می کنم ، مهتاب با نور درخشانش مرا عاشق می کند
به کنار دریا که می روم ، موجهای دریا هر لحظه به کنارم می آینده
واین چنین احساس می کنم که موجهای دریا دوست دارند در کنار من
باشند ، و برای اینکه در کنار من باشند بی قراری می کنند و اینگونه می شود که من عاشق
دریا می شوم
به یک دشت سر سبز که می روم ، و زیر یک درخت سبز که می نشینم ،
پروانه ها می آیند دور من جمع می شوند و بالای سرم پرواز می کنند
و مرا عاشق خودشان می کنند، و از آن سو پرندگان می آیند و بالای
درختی که من زیر آن نشسته ام لانه می کنند و با آواز عاشقانه شان مرا عاشق می کنند
هر جا می روم یا صحبت عشق است یا احساسی از عشق
هر جا می روم همه به یک صورت می خواهند عشق را ابراز کنند
این دنیا تا پایان دنیای عاشقی است ، دنیای است که انسان را وادار به عاشقی می کند
غوغای عشق دنیا را بهم ریخته…همه عاشق همند، در وجود ما انسان ها و موجودات
عشق و عاشقی یک نوع وابستگی است
و همه به گونه ای می خواهندعاشق شوند
و ای کاش تو هم عاشق می شدی...
کوچه ها.........
کوچه ها
که شبها با تمام آرزوها
خاطرم آیدبوسه بر لب های تشنه می زدیم آما دریغا
می روم غمگین و خسته با تبی سرد وشکسته
می روم اشکی بریزم با ذلی در خون نشسته
کوچه ها ای کوچه ها کوچه های آشنا
بشنوید بهر خدا این قصه درد مرا
می کشم بر دوش خود کوله بار غصه را
با غمی بی انتها آخر مرا کرده رها
کوچه ها شاید ندانداین چنین دلگیرم امشب
این همه افسرده حالم ای خدا می میرم امشب
صدایم کن
صدایم کن
صدایم کن ای صدای تو شیشه شب را سنگ ویرانی
صدایم کن ای صدای تو پرده شب را چنگ ویرانی
خوشا با صدای تو از خود گذشتن
صدایم کن صدایم کن صدایم کن
صدای تو خنجر صدای تو سنگر
از این دام وحشت رهایم کن
بخوان آواز همیشه سبز رها شدن از شب خسته
که تا شکوفد گلهای سرخ ترانه بر هر لب بسته
به جشن طلوع گل و نور و گندم
صدایم کن صدایم کن صدایم کن
در این فصل گلگون در این باغ پرپر
برای شکفتن رهایم کن
ببین شب خون به باغ گلگون چگونه دشنه می بارد
بخوان و بخوانیم سرود شکفتن
که شام خون سحر دارد سحر دارد سحر دارد
صدایم کن ای صدای تو بانگ بیداری در دیار ما
صدایم کن ای صدای تو شعر سرخ خشم تبار ما
خوشا با صدای تو از خود گذشتن
صدایم کن صدایم کن صدایم کن
با پاهایی خسته اما امیدوار
بدنبال سایه ای میگردم
سایه ای که چون شهاب در گذر است
فریاد غربتم چون ولوله رعد
چون نور صاعقه
در نهایت غم
مرا به اوج میرساند
آری این منم که در دل شب
چقدر خوب است که ادم گاهی بتواند بنشیند کنار پنجره و برف که می بارد تماشا کند .
برف سبک است و بادش می برد .
می برد می برد می برد تا هر کجا که بخواهد .
چقدر خوب است که ادم گاهی مثل برف باشد .
بی ادعا ؛ سبک ؛ بدون دلبستگی ؛ بدون پایبندی .
برود برود برود و به هیچ چیز نیندیشد . بی پروای نان و نام و نیاز فقط برود .
رها از قید زمان و مکان و هر چیزی که ادم را سنگین می کند .
I LOve YOuکاش می شد که نرفت
کاش می شد که بمانیم
و بسازیم خانه ای با گل دل کشور عشق کجاست؟
صحبت از رفتن و بیزاری نیست
پای رفتن لنگ است جای ماندن اینجاست
فکر فردا باشیم حاصل ما اینست
کاش می شد که نرفت
وزمان را بوسید و زمین راپوشید.
mohsenjo0n@yahoo.com